Kulak verdim, dört köşeyi dinledim,
Arkam sıra gıybet eden çoğ imiş.
Çok yaşayıp mihnet ile ölmeden,
Az yaşayıp devran sürmek yeğ imiş.
Tükendi cünbüşüm, yoktur gıybetim,
Bir yatsıya kaldı benim mühletim.
Bilemedim ana, baba kıymetin,
Arkamızda karlıca bir dağ imiş.
Karşıki görünen yapraklı dağlar,
Hastanın hâlinden ne bilsin sağlar?
Her nere vardımsa, dertliler ağlar,
Aradım cihanı dertsiz yoğ imiş.
Her daim böyledir feleğin işi,
Zehirden acıdır engelin aşı.
Tırnağın var ise, başını kaşı,
Kimseden kimseye vefa yoğ imiş.
Karac'oğlan der: Dünyaya gelmeden,
Ben usandım el işine yelmeden.
Gurbet elde padişahlık sürmeden,
Vatanında züğürt olmak yeğ imiş.
KARACAOĞLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder